[ad_1]
اقتصاد 24 شیوا سپهری: بلاک چین و بیت کوین به نام هایی تبدیل شده اند که این روزها همه در مورد آن صحبت می کنند. همانطور که بیت کوین محبوب است، به دلیل نوسانات قیمتی که اغلب به تیتر اخبار تبدیل می شود و توجه معامله گران مالی را به خود جلب می کند نیز شناخته شده است. همچنین ادامه این روند منجر به ایجاد ارزهای دیجیتال دیگری مانند اتریوم و لایت کوین شد. بیت کوین حتی دارای ارزهای دیجیتال دیگری است که زمانی ایجاد شدند که تصمیم گرفته شد به آخرین پروتکل ارتقا داده نشود و یک ارز جدید از پروتکل های قدیمی بیت کوین مانند بیت کوین کش ABC (BABUSD) ایجاد شد.
تاریخچه بیت کوین
بیت کوین به عنوان پدر ارزهای دیجیتال شناخته می شود زیرا بسیاری آن را اولین ارز دیجیتال می دانند، بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر نیز وجود دارند که پیشینیان آن به حساب می آیند. قبل از بیت کوین، تلاش های زیادی برای ایجاد ارزهای دیجیتال مانند Blinded Cash، DigiCash، B-Money، Bit Gold، Hashcash و غیره صورت گرفت. با این حال، هیچ یک از این تلاش ها موفقیت یا تاثیر بیت کوین را نداشت. بیت کوین در سال 2009 به عنوان اولین ارز غیرمتمرکز ایجاد شد که بر اساس فناوری بلاک چین کار می کند.
بیت کوین اولین بار توسط فردی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو منتشر شد. در واقع، این ارز دیجیتال با تکیه بر امضای دیجیتال و سکه های دیجیتال به جای ارزهای دولتی متمرکز مانند یورو و دلار آمریکا، توانایی انجام معاملات بدون دخالت دولت را دارد. تمام تراکنش های بیت کوین در یک دفتر کل در دسترس عموم ذخیره می شوند که شفافیت را تضمین می کند.
کریپتوماینرها، افرادی که نیروی محاسباتی شخصی خود را به صورت داوطلبانه در اختیار شبکه قرار می دهند تا آن را ادامه دهند، به بیت کوین پرداخت می کنند. این به آنها اجازه می دهد تا به عنوان نوعی بانک مرکزی عمل کنند. این کار شبیه نقش بانک های مرکزی مانند بانک مرکزی اروپا و FOMC در تعیین وضعیت دلار، یورو و غیره است. هر رایانه ای که نرم افزار بیت کوین را دانلود کرده و به شبکه بیت کوین می پیوندد، گره نامیده می شود.
پروتکل های غیرمتمرکز و بلاک چین بیت کوین به همه گره ها برای تایید یک تراکنش نیاز دارند. از آنجایی که این کامپیوترها در سراسر جهان پخش شده اند و توسط افراد مختلف مدیریت می شوند، هک یا خراب شدن آن بسیار سخت است. این یک سیستم امن در نظر گرفته می شود و از بدو پیدایش همواره مورد توجه عموم قرار گرفته است. علیرغم اینکه بیت کوین به دلیل نوسانات قیمتی در بین معامله گران شناخته شده است، بسیاری معتقدند که این ارز دیجیتال بسیار پیشرفته است.
بیت کوین چه تفاوتی با سایر ارزهای دیجیتال دارد؟
اگرچه بیت کوین اصلی ترین ارز دیجیتال است، اما تا کنون ارزهای دیجیتال دیگری نیز ایجاد شده اند. با این حال، بیت کوین توانسته است از بسیاری جهات منحصر به فرد باقی بماند. بنابراین سایر ارزهای دیجیتال حتی به عنوان آلت کوین (سکه هایی که جایگزین بیت کوین می شوند) شناخته می شوند.
ارزهای دیجیتال دیگری مانند اتریوم از سال 2009 با پتانسیل تقویت اقتصادهای دیجیتال توسعه یافته اند. آنها بر توسعه قراردادها و خدمات دیجیتالی متمرکز شدند که می‌توان با استفاده از ارزهای دیجیتال خودشان پول پرداخت کرد. به عنوان مثال، Axie Infinity (AXSUSD) در واقع یک ارز دیجیتال و توکن بومی است که برای پرداخت ها و عملیات وب و بازی ساخته شده است. بیت کوین همچنان یک ارز بین پلتفرمی است. فقط بیت کوین را می توان بدون محدودیت برای استفاده در پلتفرم های خاص و برای خرید در هر نقطه از جهان که پذیرفته شده است استفاده کرد. همچنین هدف اصلی بیت کوین افزایش سرعت تراکنش ها بدون محدودیت های متعدد دولتی است. بیت کوین در سال 2020 زمانی که پی پال اعلام کرد که ارز محبوب به عنوان پرداخت در پلتفرم آنها پذیرفته شده است، خبرساز شد.
استخراج بیت کوین
ماینینگ به فرآیند استفاده از رایانه های قدرتمند برای اعتبارسنجی تراکنش های بلوکی با حل معادلات پیچیده ریاضی اشاره دارد. در مقابل، ماینرها به ازای تعداد تراکنش هایی که تایید می کنند، مقدار بیت کوین از پیش تعیین شده ای دریافت می کنند. با ایجاد بیت کوین های بیشتر، هر بار که 21000 بلاک پردازش می شود، یک رویداد نصف شدن داخلی در پروتکل ایجاد می شود. مقدار بیت کوینی که یک ماینر برای پردازش یک بلاک می دهد با عبور از این آستانه ها به نصف کاهش می یابد. سایر ارزهای دیجیتال مانند Cardano (ADA)، Solana (SOL) و Polkadot (DOT) قابل استخراج نیستند. هدف پشت ارزهای رمزنگاری قابل استخراج و قابل استخراج یکسان است. هدف هر دو نوع ارز دیجیتال اعتبارسنجی تراکنش ها است و در نهایت هر تراکنش در یک بلاک چین باید به یک روش تأیید شود.
تایید بیت کوین و زمان بلوک
زمان بلاک به زمانی اطلاق می‌شود که استخراج‌کنندگان برای تایید تراکنش‌های بیت‌کوین در یک بلاک و ایجاد یک بلاک جدید در بلاک چین نیاز دارند. بلاک فایلی است که اطلاعات تراکنش در شبکه بیت کوین به طور کامل و دائمی در آن ثبت می شود. اتصال بلوک ها به یکدیگر یک زنجیره بلوکی را تشکیل می دهد. تراکنش های بیت کوین باید قبل از اضافه شدن به بلوک توسط ماینرها تایید شوند. شبکه بیت کوین مستلزم آن است که همه گره های فعال بتوانند تراکنش یکسان را تأیید کنند و دفتر کل خود را با سایر کاربران شبکه به اشتراک بگذارند. این سیستم را شفاف نگه می دارد و به خطر افتادن آن سخت تر می شود. اگرچه این منحصر به بیت کوین نیست، اما این چیزی است که سایر ارزهای دیجیتال قوانین خود را برای کاهش زمان پردازش کاهش داده اند.
بیشتر بخوانید: نظر کارشناسان در مورد قیمت بیت کوین در بلند مدت
یکی از معایب اصلی بیت کوین زمان تایید طولانی است که می تواند به طور متوسط 10 دقیقه طول بکشد. در مقایسه، اتریوم، یکی از بزرگترین شبکه های رقیب بیت کوین، حدود 13 ثانیه طول می کشد.
چند بیت کوین وجود دارد؟
بیت کوین حداکثر 21 میلیون سکه دارد که می توان آنها را استخراج یا ایجاد کرد. این محدودیت 21 میلیون بیت کوین محدودیت سخت نامیده می شود و در کد منبع کدگذاری شده و توسط گره های موجود در شبکه اعمال می شود. پس از رسیدن به این حد، دیگر نمی توان بیت کوین ایجاد کرد و ماینرها می توانند هنگام استخراج بیت کوین، کارمزد تراکنش را برای کار خود دریافت کنند. در عین حال، اتریوم ETHBTC محدودیتی برای استخراج تعداد ارز دیجیتال ندارد. اگرچه بین هر نوع ارز دیجیتال تفاوت هایی وجود دارد، اما بیت کوین همچنان ابزار مورد علاقه معامله گران است و در مقایسه با سایر ارزهای دیجیتال موجود در بازار، بیشترین ارزش بازار را دارد. همه ارزهای رمزپایه دارای نوسانات زیادی هستند و تحت تأثیر عوامل مختلف بازار قرار دارند.
چگونه بیت کوین بخریم؟
برای کسانی که می خواهند این کار را انجام دهند، راه های مختلفی برای خرید بیت کوین وجود دارد. پلتفرم های مبادلات رمزنگاری به شما امکان می دهند ارزهایی مانند یورو یا دلار آمریکا را با بیت کوین معامله کنید. همچنین می توانید بیت کوین را با سایر ارزهای دیجیتال مبادله کنید. از آنجایی که هزینه های مبادله می تواند بسیار متفاوت باشد، مقایسه شرایط ارائه دهندگان از قبل مفید است. همچنین می توانید قوانین صرافی و گزینه های واریز و برداشت آن را مشاهده کنید و تراکنش خود را با دقت بیشتری انجام دهید. سرمایه گذاران همچنین می توانند بیت کوین را در بازارهای آنلاین بخرند و بفروشند. برخلاف صرافی‌های کریپتو، کاربران بازار باید به طور مستقل وارد سیستم شوند و پیشنهادات یا معاملات را جستجو کنند. در حال حاضر دستگاه های بیت کوین مختلفی در سراسر جهان وجود دارد که کاربران می توانند بیت کوین را مبادله کنند یا آن را با ارز دیجیتال دیگری مبادله کنند. البته باید توجه داشت که این مسیر با امنیت بالایی همراه نیست. بنابراین، اغلب توصیه می شود از پلتفرم های معتبر برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال استفاده کنید.
یکی دیگر از راه های بدست آوردن بیت کوین استخراج بیت کوین است که قبلا ذکر شد. شما باید یک مسئله ریاضی رمزگذاری شده در بلاک چین را حل کنید. معمولاً برای یافتن یک «هش» متشکل از داده‌های تراکنش و اطلاعات بلوک‌های داده‌های فعلی و قبلی، تلاش زیادی می‌شود. وقتی یک هش مناسب در نهایت پیدا شد، می توان آن را به عنوان بلوک داده تکمیل شده به بلوک های قبلی اضافه کرد. یک ماینر بیت کوین که هش صحیح را پیدا کند، پاداشی به شکل بیت کوین دریافت می کند. با این حال، استخراج معدن برای انسان بسیار دشوار شده است، زیرا به قدرت محاسباتی زیادی و مصرف انرژی بالا نیاز دارد. یک جایگزین برای ماینینگ خصوصی یک استخر استخراج است که در آن چندین کاربر قدرت محاسباتی خود را جمع می کنند.
ذخیره سازی بیت کوین و کیف پول بیت کوین چیست؟
مهمترین ابزار خرید و فروش بیت کوین کیف پول است. یک کیف پول دیجیتال مانند یک حساب بانکی کار می کند و می توانید از آن برای دریافت، مدیریت و ارسال بیت کوین استفاده کنید. چندین پلتفرم کریپتو ذخیره سازی آنلاین بیت کوین را ارائه می دهند. با این حال، انتقال سکه های خریداری شده به کیف پول خود که به طور منظم از آن نسخه پشتیبان تهیه می کنید، بسیار ایمن تر است. برای مبادله بیت کوین یا استفاده از آنها برای خرید، خریدار آدرس پرداخت بیت کوین را کپی کرده و در کیف پول خود قرار می دهد. گاهی اوقات با یک آدرس بیت کوین قابل کلیک یا یک کد QR که کاربر با تلفن همراه خود اسکن می کند جایگزین می شود. صاحبان بیت کوین باید از خطرات کیف پول بیت کوین آگاه باشند. این نوع کیف پول دیجیتال مستعد حملات هکرها است.
[ad_2]
